Van Dartmouth naar Falmouth

Reis 20193 Reacties

Na de dolfijnenshow bij het opvaren van de rivier Dart, stomen we verder het binnenland in. Bij een bocht in de rivier hangen we de Amaryllis vast aan een ‘visitorsmooring’. Dat zijn boeien die met een ketting aan een zware betonblok verankerd zijn in de modderbodem. Bovenaan zit een oog waar je meertouw doorheen past en klaar is kees. Vervolgens geniet je van de waterpret rondom je boot en gezangen vanuit de pub. Die zaterdagavond zingt de goegemeente vrolijk mee met het toffe livebandje in de eeuwenoude ‘Ferry Boat Inn’ van Dittisham. De dag erop een kater. Niet van het bier maar van de havenmeester die boeiengeld int. Zeer vriendelijk maar 17 pond. Doe dat ongeveer maal 1,2 en je kent de rekening in euro. Toch eten we die avond in het Anchor Stone Café aan de kade en het smaakt! Hoe we daar dan geraken vanaf die boei? Alvast niet in onze zwembroek.

De Amaryllis aan de visitorsmooring

Dittisham

Overal bloemen

Een pint Lager aan de Dart met de Ferry Boat Inn op de achtergrond

Een oude raderboot

Van Dittisham verkassen we naar Dartmouth aan de monding. De stad vlijt zich neer tegen de beboste hellingen van de Dart. Reeds in de 12de eeuw een handelspost voor wijn en stoffen. We snuiven de sfeer op van toen aan de kade van Bayards Cove. Met een stoomfluit aan de overkant en de raderboot vlakbij wanen we ons in een andere tijd. Nu palmen vooral zeilers de rivier in. We kijken onze ogen uit aan de drijvende steiger, vlak voor de stad en midden op de rivier. Charmant!

Dartmouth

De Amaryllis aan de drijvende steiger voor de stad

De weersvoorspellingen zien er goed uit. Varen zullen we, verder westwaarts tot Engeland ophoudt! Salcombe, net voorbij Start Point, wordt onze springplank naar Falmouth. Een kleinschalig stadje, gelegen aan een uitgedroogde vallei die nu door de zee wordt gevoed. Noem het gerust een ‘Spaanse Ria’ van grote natuurlijke schoonheid. We bewonderen dit alles vanuit de Salcombe Yacht Club, hoog tegen de heuvel, met een frisse pint.

Salcombe

De dag erop zit de wind goed en overbruggen we de 53 zeemijlen over de Eddystone Bay in 10 uren. We zeilen actief, hijsen onze spinnaker en vlinderen.

Spinnaker

Vlinderen of met de fok te loevert

Om 18u verwelkomt de spierwitte vuurtoren op Saint Anthony Head ons in Falmouth. De haven is voor veel zeilers die verre oorden opzoeken en een lange oceaanoversteek plannen een trefpunt. Ook voor een oversteek van de Golf van Biskaje naar de echte Spaanse Ria’s lig je hier goed. Voor de Amaryllis worden het de Scilly Eilanden in de Atlantische Oceaan. Al ver genoeg. Benieuwd of we daar geraken? Volgende keer hopelijk meer.

Vuurtoren Saint Anthony Head

Van Dartmouth tot de Scilly Eilanden

3 Reacties op “Van Dartmouth naar Falmouth”

  1. en na de Scilly Isles begon destijds het gestamp, gebeuk en rollen op de winter north atlantic tot aan Newfoundland, weet je nog ;-). Gelukkig hebben jullie deze reis altijd prima weer totnutoe. Volgens AIS liggen jullie al in St Agnes: het gaat precies goed vooruit hé….

Geef een antwoord