In Falmouth maken we schoon schip. De diesel- en watertanks gaan helemaal vol. Plan is om de rivieren te verkennen tussen Lizard Point en Start Point.
Na 2 uurtjes zeilen we de Helford River op en meren veilig vast aan ankerboei 36. De eerste boei met prachtig uitzicht op groene oevers, strand en dorp. De Helford is één van de minst bezoedelde rivieren van Cornwall. Omgeven door diepe valleien, oude eikenbossen en kreken. De mini gaat in het water en we maken al meteen een fikse wandeling langsheen de Frenchman’s Creek. Volgens sommigen de meest romantische plek aan deze kust. Treffend beschreven door Daphne Du Maurier in haar gelijknamige roman met een charmante Franse piraat in de hoofdrol. Op zijn schip La Mouette, dat in de kreek voor anker ligt, gebeurt een en ander.
Van haar pen komt ook ‘The Birds’. Andere koek. Kennen jullie zeker door de knappe film van Alfred Hitchcock.
De dag erop verkennen we de noordelijke oever en wandelen naar de tropische tuin van Glendurgan. Vroeger aangelegd door de familie Fox, nu in het beheer van de National Trust. De tuin barst van de exotische planten en geeft toegang tot een klein strand waar we heerlijk zwemmen. ‘s Avonds draait de wind naar het oosten en krijgen golven vrij spel aan de 36. Die nacht liggen we half wakker in een steigerend bed. Op de Amaryllis gebeurt niet veel.
Met prut in de ogen trekken we de dag erop onze wandelschoenen aan. Het gaat langsheen het South West Coast Path naar het verstilde haventje Anthony.
Dat pad is een echte must voor wandelaars. Het lange-afstand voetpad loopt helemaal langs de kustlijn van Dorset, Devon en Cornwall, is 1000 km lang en verschijnt regelmatig in lijstjes van beste wandelroutes. Steile kliffen, kleine nederzettingen en havens, verborgen strandjes, zee en wind, klimmen en dalen en een pint in de pub. Na onze wandeling wordt het de Shipswright Inn.
Vervolgens richten we de steven naar de Fowey River. Een spectaculaire aankomst, het stadje dat zich aanschurkt tegen de heuvel en veel zout. We meren vast aan een steiger midden op de rivier, vlak voor een pittoresk huisje tegen de rots. Terug met de mini naar de kant. Een uiterst vriendelijke slager verkoopt net na sluitingstijd nog een sappige steak. Feest op de Amaryllis.
Na een goede nachtrust wandelen we een stuk op de ‘Saints Way’. Ierse pelgrims verkozen de route te voet over land eerder dan Land ‘s End te ronden per schip. Goedkoper, niet zeeziek en de klippen omzeild. Het pad verbindt Noord- met Zuid Cornwall. In Fowey werd de tocht over zee dan verder gezet. Het pad klimt en daalt aan elke vallei. We lopen over oude stenen en doorkruisen velden en bossen in de beschutting van holle wegen. Bezweet en moe duikt Dirk in zee bij aankomst. Helemaal opgefrist degusteren we lekkere Britse mosselen in de Royal Fowey Yacht Club met een Deense pint Carlsberg. Dat laatste tot een pond goedkoper dan de plaatselijke bieren. Hoezo Brexit?
2 Reacties op “South West Coast Path en Deense pint”
Hahaha..wat een mooi verhaal weer..ik moet nog even opzoeken wat degusteren is..nooit gehoord..maar ik vermoed dat het met eten of nuttigen te maken heeft. Prachtige natuur ook daar zeg..ben jaloers op jullie..wij gaan morgen naar de Grevelingen tot zondag..verder alles goed..lieve groet van ons..xx
Ja??? Hoe mooi het daar is….je moet toch eens een foto maken van uw mini??,
Grtjes Karin