Na veel natuur, tijd voor de stad. De wind staat goed. Na 5 uren meren we veilig vast in hartje Plymouth. De Sutton Marina ligt middenin de oude wijk Barbican. Daar struinen we rond in een oud stratenpatroon, geplaveid met keistenen. De grootste concentratie in Engeland. Vooral geen voeten omslaan!
We ontdekken een fraaie historische binnentuin en een St. Jakobsschelp aan de muur. Die laatste markeert de status van Plymouth als de enige van twee havens die door de Kroon gemachtigd werden om pelgrims in te schepen naar Santiago de Compostella. Van de 9de tot de 16de eeuw waagden honderdduizenden Christenen de overtocht. Ook nu nog populair bij ons. Vooral voor de sfeer en de uitdaging. Minder voor de beenderen van St. Jakobus de Meerdere.
We stuiten op een vreemd kunstwerk genaamd The Leviathan. Een samenraapsel van vis- en schaaldieren. De inwoners bedachten het met de koosnaam Barbican Prawn. Vrij vertaald de garnaal van Barbican.
We wandelen verder langs de waterkant naar The Hoe. De groene wijk met de blik op zee. Je ademt er ruimte en zilte lucht. Velen komen er ontspannen, picknicken en wegdromen. Het Art Deco zwembad Tinside Lido op deze spectaculaire locatie spant de kroon. Gebouwd in 1935 en gevuld met fris zeewater werden al vele waterratten verleid. We staan klaar met onze zwembroek en bikini maar het frisse weer gooit roet in het eten.
Bovenop de heuvel stuiten we op het standbeeld van Francis Drake. In 1580 zeilde die met zijn Golden Hind als eerste Engelsman de wereld rond. Bijna 400 jaar later deed Francis Chichester in zijn Gypsy Moth IV dezelfde krachttoer. Maar dan solo, helemaal in z’n eentje! Beide vertrokken vanuit Plymouth, beide werden geridderd door de koningin. Ze kregen de Sir voor hun naam.
In 1577 stuurde koningin Elisabeth I piraat Drake op geheime missie naar Amerika om de buit van Spaanse zilverschepen te veroveren. Zilver dat de Spanjaarden op hun beurt uit Zuid-Amerika hadden gestolen. Menig schip werd buitgemaakt alsook delen van Amerika. Drake keerde als held terug. Met het buitgemaakte zilver betaalde de koningin haar buitenlandse schuld af. Ze kreeg in ruil de Spaans-Engelse oorlog cadeau. Maar ook hier zorgde Drake voor redding. Hij leidde in 1588 als vice-admiraal de Engelse vloot naar de overwinning tegen de Spaanse Armada voor de kust van Gravelines in Normandië.
Naar Francis Drake is Drake’s Island genoemd, het eiland dat het vertrek- en eindpunt was van zijn reis rond de wereld. Het ligt in de Plymouth Sound, de natuurlijke haven van Plymouth.
Verschillende oorlogsmonumenten herdenken in Hoe veel te veel slachtoffers. De haven huisvest een grote vloot van de de Royal Navy. Als zo’n schip de haven uitvaart, wilt de marine geen pleziervaart in de buurt. Er gelden minimum afstanden. Kom je dichter dan word je terechtgewezen. Luister je niet dan ben je de vijand!
Overal waar we lopen, botsen we op Elmer. Zo’n 65 beschilderde olifantjes staan verspreid over de stad. Tot grote vreugde van de kleintjes. Er worden ijverig selfies genomen. Wij kunnen er niet aan weerstaan en gaan mee in het verhaal.
De olifantjes zijn gebaseerd op de populaire kinderboeken van Elmer, geschreven door David McKee. Reeds 30 jaar worden zijn kinderboeken gepubliceerd in 50 talen. In Japan zijn ze zo geliefd dat er een kledinglijn voor volwassenen bestaat. De reeks is voor ons onbekend. Thuis gaan we zeker op zoek naar Nederlandstalige versies. Een leuk idee voor de kleinkinderen omdat de thema’s ons aanspreken: anders zijn, weglopen, immigratie en natuurbehoud. Actueler dan ooit!
4 Reacties op “Elmer in Plymouth”
1 olifantje voor mij is genoeg! Karin
Wat een geweldige stop hebben jullie weer gemaakt..die olifantjes hebben wij ook eens ergens gezien..ik weet alleen niet meer waar…maar prachtige foto’s weer…jullie zakken weer heel langzaam af naar de Belgische kust…nog maar even heerlijk genieten van die mooie Engelse kust..liefs, Anne en Yvonne
Prachtig verhaal , zowel v d Francissen ( heb er thuis ook één hé) als van Elmer. Ik las Victor en Marilou al voor van de Elmer met zijn bont gekleurde huid, die een beetje triestig was omdat hij anders was dan de andere olifantjes.
Karine
Ziet er weer een fantastische reis uit. Mooie natuur, toffe stadjes,… Het inspireert ons alvast voor reizen in de toekomst. Veel plezier!