Na een kort intermezzo, dochter Laurie bevalt van zoon Lou, belanden we op Guernsey. Het tweede grootste kanaaleiland na Jersey. We meren vast in Saint Peter Port, de hoofdstad. De jachthaven ligt middenin het bedrijvige stadje met zijn smalle steegjes en steile winkelstraten. Dat laatste heeft Kris snel ontdekt. Niet voor het sportieve, wel voor de solden.
Vanop de heuvels van de stad genieten we van betoverende vergezichten.
We stuiten al snel op de schrijver Victor Hugo. Die kwam er in 1855 aan land toen hij werd verbannen na kritiek op het regime van Napoleon III en venijnige politiek geschriften. Hij schreef een groot deel van zijn werk in zijn Hauteville House in Sint Peter Port. Daar woonde hij tot 1870. Misschien heb je ‘Les Misérables’ gelezen? Zijn immense werk over sociale ongelijkheid.
Zoals op Jersey rijden de bussen stipt en uitgebreid. Voor 1 pond per rit bollen we het hele eiland af voor de mooiste wandelingen. Dus toch sportief bezig.
We klauteren langsheen de oogverblindende Moulin Huet Bay waar we lang geleden met de Amaryllis hebben geankerd. Dat vergeten we nooit want midden in de nacht kwam er een deining aanzetten die de boot helemaal doorheen schudde. Door het rollen kletterde de afwas in het rond en deden we geen oog meer dicht! Verder liepen we geen averij op!
Van Guernsey gaat het in drie uren naar Alderney doorheen de sterk stromende zeestraten ‘Little Russel’ en ‘Swinge’. We vliegen met 10 knopen langsheen de volgescheten witte rots die een enorme kolonie Jan-van-gents herbergt. De grootste Europese zeevogel: felwit met vaalgele kop en zwarte vleugelpunten. We komen ze op zee veel tegen, laagscherend over de golven. Dan is het hun beurt om ons voorbij te vliegen.
Alderney is het meest noordelijke van de kanaaleilanden en ligt op slechts 15 km van de Normandische kust. Het is klein, er wonen weinig mensen en de verbindingen met het vasteland zijn pover. We vinden er rust.
Braye Harbour is er de enige haven. Noem het eerder een beschutte baai waar de boten aan meerboeien op rijtjes liggen te schommelen. Om aan land te gaan pompen we onze kleine bijboot op. Natte broeken verzekerd.
5 Reacties op “Natte broeken verzekerd”
Om jaloers te worden….xxx
Om stik jaloers van te worden, maar prachtige reportage. Victor Hugo zijn misérables gezien, niet gelezen.
Hallo Kris en Dirk, wat een prachtig eiland..en nu weer op weg terug en in Diepe aangekomen…goede reis verder..groet uit de Vlije..
Eerst en vooral proficiat met de geboorte van jullie volgende kleinzoon! Het zal wel genieten zijn van die natuurpracht en stilte na dit mooie intermezzo! XXX
ook een dikke proficiat met jullie kleinzoon! alweer eentje om te verwennen 😉
als ik jullie reisverhaal volg besef ik pas hoe mooi onze planeet is, jullie weten die plekjes wel te vinden!