Via Grietje Sprot naar de thuishaven

Na West-Terschelling gaat het over de Wadden naar het IJsselmeer. Daar lopen we de haven van Hindeloopen aan. Het Elfstedenstadje staat bekend om haar stijlvolle klederdracht, specifiek schilderwerk, kapiteinshuizen met likhûsjes en houten brugjes. In de 17de en 18de eeuw was het grootste deel van de mannelijke bevolking er betrokken bij de handel en zeevaart op Scandinavië en Rusland. De stad had een grote vloot van ruim 100 schepen en telde in de bloeitijd ongeveer 2300 inwoners tegenover 850 nu.
Als de kapitein in de zomer op zee zat, verhuisde de ganse familie naar een kleiner huisje achteraan in de tuin. ‘Lik’ is het locale dialect voor klein, vandaar het likhûs. Werd de vrouw verbannen naar het achterhuis als de patriarch van huis was? Dirk zou het niet moeten wagen. ‘Lik op stuk’ zou zijn deel zijn.

Lik op stuk in Hindeloopen

Typische schilderkunst

Hindeloopen

’s Avonds horen we de viswijven van Grietje Sprot zingen over zee en zeelui, vis en vissers, liefde, vreugde en verdriet van vissersmeisjes en (verbannen) vrouwen.

De zingende viswijven

De volgende dag wenden we de steven naar Enkhuizen. Het is pittig opkruisen tegen de vrij krachtige wind en korte golven. We slenteren door de pittoreske straatjes, eten lekkere fish&chips en smullen van de haring. We wanen ons in de 17de eeuw toen de stad de grootste haringvloot van de Nederlanden telde.
De oude stadsgevangenis uit 1612 wekt onze bijzondere interesse. De cellen zijn van zwaar eikenhout en voorzien van dikke tralies. Martelwerktuigen herinneren aan het wrede lot van de gevangenen. Dirk houdt er een buil aan over. Niet van de beulshamer, wel van een te lage deuropening.

Stadsgevangenis uit 1612

De Zuiderkerk in Enkhuizen

Pittoresk Enkhuizen

Via IJmuiden, Scheveningen en Hellevoetsluis varen we verder naar de thuishaven. Op 24 augustus meren we veilig vast in Benedensas aan de Steenbergse Vliet en maken schoon schip. Deze fijne reis zit er op. We hebben 1150 zeemijlen (2130 km) op het log, 144 motoruren op de teller en vaste grond onder de voeten. Met een getaande huid trekken we naar huis.
Taan is een verfstof, aftreksel van eikenschors, waarin vroeger zeilen werden gekookt zodat ze vochtbestendig werden. Aan de taan werd vaak wat ijzersulfaat toegevoegd voor een bruin effect.

Van Terschelling naar IJmuiden. Rood omcirkeld=aangelopen havens

Van IJmuiden naar de thuishaven

Veilig aangemeerd in Benedensas. De reis zit er op.