Drie eilanden op een rij, van groot naar klein

Reis 2016

Bornholm ligt 200 km oost van Kopenhagen. Het Deense eiland in de Baltische Zee trekt jaarlijks massa’s toeristen aan. Het is gezegend met een wisselend landschap van kliffen, bossen en stranden met fijn wit zand. Overal verspreid vind je ronde kerken, ruïnes van forten en visrokerijen.
Wij meren vast aan de kade in de haven van Allinge en trekken onze wandelschoenen aan. Geïnspireerd door de vriendelijke dame van de toeristische dienst stappen we doorheen het natuurgebied ‘Madsebakke’ naar de ruïne van het slot Hammershus. Madsebakke is het grootste gebied van steeninkervingen in Denemarken. Ze zijn meer dan 2500 jaar oud! Archeologen geloven dat dit een heilige plaats was. We worden er stil van.
Dicht bij het imposante slot woont de trol Krølle Bølle met zijn ouders Bobbasina en Bobbarækus. Hij verschijnt rond middernacht als de uil drie maal krast.

image

image

Christiansø is onze volgende bestemming, vroeger een militair bastion. In 1885 werd de basis gesloten. De militairen mochten er blijven wonen, kozen een huis en kregen de rest van hun leven een overheidspensioen. Nu leven er 120 mensen. Tussen de twee hoofdeilanden kunnen jachten aanmeren. Een mooie brug verbindt de twee. De grillige rotsformaties er rond zijn natuurreservaat en zitten vol vogels.
Bij aankomst hangen de vlaggen halfstok. We zijn toeschouwer van een begrafenis. De oudste dame is overleden. Haar laatste wens was uitgestrooid worden op zee. De familie vertrekt met de boot en de urne en wordt onder trompetgeschal door het dorp uitgewuifd. Een ontroerend moment.
Terwijl de boot rond het eiland vaart wordt de as van de overledene geleidelijk uitgestrooid. Dit op uitdrukkelijk verzoek van haar.

image

image

Utklippan is onze eerste Zweedse ‘scheer’. Een scheer is een kleine nauwelijks uit de zee oprijzende rots of klein eiland.
De rots is een perfecte tussenstop tijdens de oversteek naar Zweden. We liggen er helemaal tussen de krijsende meeuwen, zeker nu het broedseizoen is. Vanop veilige afstand aanschouwen we de donzige kuikens.
Utklippan was vroeger voor vissers een veilige haven om te schuilen bij onguur weer.

imageimage